0810

Ja, wat er van te denken?
Toch maar gematigd positief blijven? Voor het eerst in lange tijd lijkt het Belang wel degelijk af te stoppen. En dat met zoiets simpel als "een goed beleid". Tiens, dat we daar nog niet eerder waren opgekomen?!

Een status quo afdwingen is op zich al een verdienste en Patrick Janssens verdient de lof die hij toegezwaaid krijgt. Hij heeft z'n nek uitgestoken 6 jaar geleden en hij heeft altijd duidelijk gezegd dat je zijn succes zou kunnen afmeten aan de mate waarin hij het Blok zou temmen. (Er zijn er zo nog die dat beweerd hebben, maar daar horen we niet zo veel meer over.) Dat de stand Janssens-Dewinter nu een 0-0 is geworden, is een bescheiden succesje te noemen. Dewinter heeft wellicht gelijk dat Janssens daarbij vooral stemmen afgepakt heeft van zijn coalitiepartners, maar hoeveel steek dat argument ook hield, het was er vooral om te verdoezelen dat hij verloren heeft van Janssens. En belangrijker nog, dat ook nergens in de rand het cordon doorbroken wordt.

Hopelijk beseft men op 't schoon verdiep (en elders) dat het inderdaad een kwestie van teamwork was, en dat men ook zo snel mogelijk terug aan de slag moet met vereende krachten. Iets wat niet evident zal zijn met de federale verkiezingen om de deur. Profilatiedrang steekt dan vlug de kop op, en wie gisteren goed naar Ludo Van Campenhout luisterde kon al zoiets horen.

Nog belangrijker was dat de trend zich ook in andere grote steden aftekende: Mechelen, Leuven, Gent,... Dat het in een stad zoals Aalst dan weer niet lukte heeft men daar ook weer enkel en alleen aan zichzelf te danken. Slecht beleid wordt niet beloond. Slechte campagnes ook niet.

Maar misschien nog het allerbelangrijkste is dat sprankeltje hoop dat nu weer leeft onder de mensen. Waar het vroeger leek op dweilen met de kraan open en men niet meer wist waar beginnen, is er nu een realistisch rolmodel. Een heel simpel dan nog ook. Gewoon gezond boerenverstand en de problemen aanpakken. Ik schreef het eerder al in een post: "Neem immers de drijfveren voor onverdraagzaamheid weg en het probleem lost zichzelf op."

Ik wil daarom alle mensen bedanken die er zijn blijven voor gaan en die het licht aan het eind van de tunnel hebben aangeknipt. Want de boutade van ons aller Wilfried Martens zou wel eens kunnen kloppen. Voor het eerst zien we weer een vaag schijnsel in de duisternis. En dat kunnen we niet genoeg benadrukken. Want net zoals de opmars van het Vlaams Belang een self fulfilling prophecy was, kan ook dit positieve signaal niet genoeg benadrukt worden. Hoe meer mensen hiervan overtuigd raken, hoe beter.

De tegenstanders zullen het wellicht niet graag toegeven, maar België had nood aan zaken zoals 0110. Een week later hebben de Belgen laten voelen dat ze weer geloven in een positieve aanpak. Dat daarmee misschien niet altijd de grijze muizen (om mezelf nog eens te citeren) beloond zijn die in de kelders aan het werken waren terwijl de president op het balkon stond te schitteren, is maar een voetnoot in de vaderlandse geschiedenis. Die grijze muizen hebben immers 6 jaar hard samengewerkt en dát is beloond zondag. Dat ze daarmee hoop in de bange Belgische harten hebben gebracht is veel meer waard dan een voorkeurstem.