Take me out

Lang geleden dat we nog eens buitengekomen waren, maar dit weekend zat het wel snor.

Vrijdagavond naar de Muze in Heusden-Zolder voor All The Great Books (Abridged, of wat dacht u?) door The Reduced Shakespeare Company. Vorig jaar nog plat gelegen van het lachen met hun opvoering van al de stukken van Shakespeare in één voorstelling en dus tamelijk nieuwsgierig naar wat ze met de klassiekers uit de wereldliteratuur zouden doen.

Het algemene niveau was deze keer toch wat lager. Omgekeerd evenredig met het kolderniveau, maar kom, het was toch goed voor anderhalf uur pretentieloos amusement. Ook wel leuk dat ze deze keer wat meer regionale invloeden hadden verwerkt met grapjes over Geert Hoste, Vlaams Belang en Pluk van de Petteflet. Ook minder "publieksparticipatie" dan vorige keer, maar dat maakte ene Sander meer dan goed door zich niet uit zijn lood te laten slaan en gewoon het spelletje mee te spelen.

Zaterdag gingen we dan richting Oostende, Koningin der Badsteden. Dankzij een Weekendeskbon (cadeautje van de ex-collega's van mijn echtgenote) hadden we eindelijk nog eens een nachtje weg van al de drukte. Het ondertussen beetje aan lager wal geraakte Art Nouveau Hotel Du Parc was onze verblijfplaats. Voordeel was dat het vlakbij de dijk, het uitgaans- en het winkelcentrum was.

's Avonds had mijn vrouw nog een verrassing in petto met een etentje in het door Pierre Wynants gesponsorde Ostend Queen. U weet wel, dat restaurant dat al in de Michelingids stond nog voor het open was. Enfin, wat nog maar eens een bewijs is dat de rode bijbel met een stevige draai aan de zoutmolen genomen moet worden.

Het restaurant zelf is wel mooi ingericht. Het zeethema komt overal terug, tot in de zeteltjes die op de golven alle kanten op dansen. Even wennen in het begin, maar tegen het eind van de avond viel het eigenlijk best mee, eens je je draai gevonden had. Het eten dan, want daar draait het toch om in een restaurant, niet? Wat konden we anders bestellen dan verse, handgepelde Oostendse garnalen en dus verschenen op mijn bord twee lekkere garnaalkroketten (met peterseliecoulis) terwijl aan de overkant van de tafel een assortiment van bereidingen met garnalen verscheen. De beste optie, zo bleek achteraf. Aangezien zij ook 1 garnaalkroket kreeg en er daarnaast nog 3 andere bordjes stonden met tempura van garnaal, de onvermijdelijke tomate crevette en sushi met garnaal.

Ik dacht mijn revanche te kunnen nemen met het hoofdgerecht van Sint-jacobsvruchten met preistoemp, maar dat viel even tegen. De coquilles waren lekker en juist gebakken, maar ze lagen op een bedje van oosters gestoofde prei en die fusion met de waanzinnig lekkere preistoemp werkte niet naar mijn smaak. Aan de overkant hoorde ik niks dan lof over het grote bord sushi en sashimi. Onder de kurk zat een smeuïge edoch lekker frisse Chardonnay uit de Napa Valley (Beringer). Met z'n 25 € ook behoorlijk correct geprijsd voor dit soort etablissment, denk ik. Als dessert gingen we voor de artisanaal bereidde ijskreem en chocomousse. Hier was het oordeel eensluidend positief. Commercieel lijkt Ostend Queen alvast een voltreffer want het was bakske vol, dus ik denk dat u best reserveert tijdens de weekends.