Lijstjestijd - de media

Tijd om onze oren ook eens te luisteren te leggen bij de collega's connaisseurs...

Ayco Duyster (als er één radioprogramma is dat onze goedkeuring wegdraagt, dan is het wel Duyster op StuBru) zette deze op een rijtje:

1. Cat Power - The Greatest
2. TV on the Radio - Return to Cookie Mountain
3. The Sedan Vault - Mardi Gras of the Sisypha
4. Juana Molina - Son
5. Nomad - Lemon Tea
6. Grizzly Bear - Yellow House
7. Hot Chip - The Warning

Over naar de TV... TMF-babe An Lemmens stuurde ons deze top-5 binnen:

1. twilight singers - powder burns
2. panic at the disco - a fever you can't sweat out
3. placebo - meds
4. the long winters - putting the days to bed
5. tv on the radio - return to cookie mountain

De grote broer Goddeau wordt vertegenwoordigd door eindredactrice Mieke Boone. Zij kwam met dit lijstje op de proppen:

1. Joan As Police Woman: Real Life
Het subtiele singer-songwritermateriaal van Joan Wasser blijkt met elke draaibeurt verslavender en beter. Grandioze stukjes soul, pop en gospel worden versmolten tot nummers waarvan de kamers niet meteen alle geheimen prijsgeven, maar wel staan als een huis. Uitschieter: het heen en weer golvende en met een diepe bariton geïnjecteerde “Eternal Flame”: klasse, klasse, klasse.

2. Isobel Campbell & Mark Lanegan: Ballad Of The Broken Seas
Ofte de schone en het beest. Lee Hazlewood en Nancy Sinatra deden het hen al voor, maar ook dit duo slaagt met glans in het verenigen van de uitersten. Kippenvelmoment: het samengaan van Campbells feeërieke stem en Lanegans gegrom in “Deus ibi est”.

3. Johnny Cash: American V – A Hundred Highways
Het vijfde deel uit de American-reeks zijn naakte nummers van een Cash die de dood in de ogen kijkt. Dat de intensiteit uit alle poriën zou druipen mocht niet verbazen, maar de confrontatie met de lijdende bard komt toch harder aan dan op voorhand ingecalculeerd. Pijnlijk, intens, rauw, Cash wordt nog eens waardig ten grave gedragen.

4. Midlake: The Trials Of Van Occupanther
De schaduw van Grandaddy is afgeworpen: op hun tweede kiezen de Texanen van Midlake voor dromerige folkrockparels geworteld in de jaren zeventig. Tekenen voor de warmste en meest hypnotiserende sound van het jaar.

5. Akro: L’encre, la sueur et le sang
Waarschijnlijk de beste maar tegelijk ook de meest onderschatte Belgische release van het jaar. De Brusselse rapper toont op zijn eerste soloalbum na de Starflam-saga dat hij (nu ja, dj Mig One) de meest inventieve beats en de meest poëtische flows van de Waalse scene in huis heeft. Faut le faire.