Looking for astronauts

Een week geleden en het concert van The National zindert nog altijd na. Dat was echter niks vergeleken met het allesverschroeiende nieuws dat later die week volgde. De smerige kanker die m'n vader zo'n 9 jaar geleden probeerde te vellen is terug. En deze keer is het een op voorhand verloren strijd.

Rest ons nog te genieten van de mooie momenten die we nog samen zullen hebben. Maar niemand die kan zeggen hoelang nog en hoeveel...

Maar dit is geen emoblog en wat ik eigenlijk wou zeggen; schoonheid zit in kleine hoekjes. Ook op het internet. Google kan je soms aangenaam verrassen. Zo kwam ik toevallig hier terecht. A picture paints a thousand words. Altijd mooi te zien wat muziek met iemand kan doen.

En aan mijn vader: "you have a permanent piece of my medium sized Belgian heart"...

Tonight's the night

UPDATE 2 (14-11): de collega's van mijn vrouw hebben hun best gedaan...

--------------

UPDATE: showered and blue-blazered and tape 'round our shoes!

The National was geweldig!
U was geweldig!
A night to remember...

-------------

Dan is het eindelijk zover. The National speelt ten dans in de AB.
Trek uw tricolore vlag aan, vermom u als leeuw, of zet u voor de gelegenheid een hanekam.
Whatever.
Maar wees vooral daar of een vierkant!

Happy happy joy joy

Tijd voor het volgende Youtube-filmpje.

Nu de wereld (terecht overigens) Joy Division herondekt, is hier de meest sexy rockband allertijden!