Speel al een tijdje met het idee, maar eigenlijk nog geen gepaste naam gevonden (suggesties welkom!).
Bedoeling is zo'n beetje aan te tonen waar we in onze jeugd zoal naar geluisterd hebben. Of waar we nu nog op kicken. Gewoon een manier om ook echt wat muziek op onze site te incorporeren.
Anyway, niet schrikken als het even lang duurt als onze "song of the day"-cyclus. Gelukkig zijn we nu zo slim om ons niet op een tijdstip vast te pinnen...
So without further ado, hier is het eerste filmpje.
Onze leraar Duits in de Wetenschappelijke B wist dat het niet veel zin had om ons de taal van Wagner en Nietzsche machtig te maken op 1 uurtje per week. Tenzij hij weer met de rest van de leraars van ons had verloren in mini-voetbal, dan was het grammatica non-stop, maar soit. Nee, CD-besprekingen in het Duits, daar hadden we ten minste nog iets aan! The Real Ramona hebben we toen vertaald; lees: beluisterd. Met de fantastsiche Dave Narizco op drums! Boston ruled back then!
We zeggen en schrijven 13 oktober. Net geen vrijdag, maar toch bijna. Mijn wederhelft verjaart. Ikzelve een week eerder. Wij samen net 5 jaar. Karton, jawel. Redenen genoeg om het er eens van te nemen. Babysit en weg.
Het toeval wil dat de oktoberzon ons gulgezind is. Het marktplein van Herentals ligt er behaaglijk bij in de middagzon. De flessen champagne in de koffer niet zo. Op naar ons Hemelryck. La belle voix lokt ons met een sirenenzang. Het terras baadt in de zon. De buurvrouw met grasmaaier kan ons niet deren. Een kurk zegt "psjjjjjt". En nog één.
Het restaurant zit lekker vol. Nog meer bubbels. We blijven in Spaanse sferen met ganzenlever dooraderd met Pata Negra. Sorry voor de dierenliefhebbers. We vinden het gewoon lekker. Geen Elzasser als begeleiding, wel een Argentijnse tango op onze tong. De sommelier scoort.
Een hemelse wandeling onder een heldere herfsthemel. Even volkomen loslaten en genieten. Het mooiste seizoen in al zijn glorie. Eindelijk nog wat babbelen, babbelen en wat aan dat oor sabbelen.
Meer bubbels bij het ontbijt the day after? Porqué no? De zon schijnt al volop en de spinnewebben schitteren in de ochtenddauw. In de verte roept de ouderlijke plicht. Nog een laatste slok ambrosium. Nog vijf jaar wachten...
Vrijdagavond bv. met het gelijknamige nummer van de Fixkes. En zaterdag oa. met die mop van: "Hoeveel mannen in een midlife crisis zijn er nodig om een bootje aan te meren?" En zondag met de titel van de nieuwe CD van de Portables.
Jaja, het is alweer 15 jaar geleden dat R.E.M. op het toppunt van zijn kunnen stond. Geef toe, daarna ging het alleen maar bergaf...
Anyway, om het drievoudige lustrum te vieren heeft Stereogum weer een rits fijne artiesten opgetrommeld om Automatic for the people te coveren (net zoals met Radioheads OK Computer eerder dit jaar).
Mijn favorieten zijn de versies The Shout Out Louds , The Forms en The Veils.